Dla pokolenia polsko-litewskiego rodzeństwa – Vytautasa Bacevičiusa (1905-1970) i Grażyny Bacewicz (1909-1969) – Karol Szymanowski (1882-1937) był ikoną muzyki nowej. Jego Maski op. 34 (1915/1916), przynależne do fazy impresjonistyczno-ekspresjonistycznej, ujmują w cudzysłów postacie zadomowione w kulturze.

Trzy groteski (1935) Bacewiczówny wpisują się w nurt komiczno-tanecznego witalizmu. Z kolei utwory Bacevičiusa reprezentują idee kosmologiczne.  Poème mystique op. 6 (1926) oraz Méditaton op. 29 (1936/37), z kowieńskich lat modernistycznych, je antycypują. Trois pensées musicales op. 75 (1966) z lat amerykańskich, je uosabiają. Muzyka kosmiczna była wyrazem wewnętrznego uniwersum artysty tożsamego z wszechświatem ogólnym. III Suita fortepianowa op. 60 (1956) wieńczy okres wcześniejszy, będący „kompromisem” ze słuchaczem. Sixième mot op. 72 (1963) należy do zbioru siedmiu kompozycji o charakterze „wypowiadanego” w dźwiękach „słowa”.

PROGRAM:

Karol Szymanowski (1882–1937)
Szeherezada z cyklu Maski op. 34 nr 1 [9’]
(1916)

Błazen Tantris z cyklu Maski op. 34 nr 2 [8’]
(1916)

Grażyna Bacewicz (1909–1969)
Trzy groteski [7’]
(1935)

Vytautas Bacevičius (1905–1970)
Mistinė Poema (Poème mystique) op. 6 [6’]
(1927)

Suita nr 3 op. 60 [9’]
(1956)
Allegretto
Allegro moderato
Lento
Presto

Meditacija (Méditation) op. 29 [3’]
(1937)

Šeštas žodis (Sixième mot) op. 72 [9’]
(1963)

Trys muzikinės mintys (Trois pensées musicales) op. 75 [6’]
(1966)
Allegro moderato
Adagio
Vivace

______

WYKONAWCA:

Yusuke Ishii
fortepian