IX Symfonia e-moll „Z Nowego Świata” op. 95 (1893), najsłynniejsza z symfonii Antonína Dvořáka, wyrasta z zachwytu otwartymi przestrzeni prerii amerykańskich. Ale w silniejszym jeszcze stopniu jest ona próbą uchwycenia ducha rodzącej się wówczas kultury amerykańskiej, stąd nawiązania do pieśni Negro Spirituals oraz pieśni Indian. 

W chóralnej kantacie Beauty Radiated in Eternity (2012) Eugeniusz Knapik sięgnął po poezję Hafiza, który fascynował wcześniej m.in. Goethego i Szymanowskiego. Nowy romantyzm Knapika jest w istocie nawiązaniem, w nowych warunkach i na własnych zasadach, do ekstatycznej mistyki muzycznej początków XX wieku. 

PROGRAM:

Antonin Dvořák (1841–1904)
IX Symfonia e-moll „Z Nowego Świata” op. 95 [40’]
(1893)

Adagio. Allegro molto
Largo
Molto vivace
Allegro con fuoco

*** przerwa [20’]

Eugeniusz Knapik (ur. 1951)
Beauty Radiated in Eternity
na chór i orkiestrę [33’]
(2012)

słowa: Hafiz Shirazi (1320–1389)
przekład słów na język angielski: Mahmood Jamal (1948–2020)

_______

WYKONAWCY:

Chór i Orkiestra Symfoniczna Filharmonii Śląskiej 

Eugene Tzigane
dyrygent

Jarosław Wolanin
kierownik artystyczny chóru